" همه از عشق میگن اما عاشقان در سکوت میمیرند"
ازهیاهوی واژه ها خسته ام
از این تکرار بیهوده خسته ام
زندگی از تو واین لحظه شمردن خسته ام
من سکوتم را از اوراق سپید آموخته ام
آیا سکوت روشن ترین واژها نیست ؟
بلندتراز فریاد نیست؟
همیشه در خلوتم مرگ را مجسم دیده ام
آیا مرگ خونسردترین واژه ها نیست ؟
تا چشم گشوده ام
از چشم زندگی افتاده ام
شبی شاید امشب
زیر نور یک واژه خواهم نشست
خونسرد نام معشوقه ام را
بر حواس پنجگانه ام خال خواهم کوفت
وهم زمان پایین آخرین برگ خاطراتم خواهم نوشت:
پایان
